Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009

παράδοξα αγαπημένα

Μ'αρέσουν τα σύννεφα, μ'αρεσει να τα βλέπω και να τα βγαζω φωτογραφίες. Μ'αρέσει που στο αεροπλάνο βρίσκομαι από πάνω τους και αυτά μοιάζουν με απέραντο πουπουλένιο πάπλωμα.
Μ'αρέσει να κοιμάμαι σκεπασμένη με το κανονικό πάπλωμα και να μην λεχω βάλει ξυπνητήρι. Να κοιμάμαι, να ξυπνάω και να ξανακοιμάμαι χωρίς άγχος για τίποτα.
Απ'την άλλη μ'αρέσει να ξυπνάω νωρίτερα απ'αυτό που πρέπει και να περνάω ήσυχα ακούγοντας μουσική το πρωϊνό πριν την όποια δουλειά της ημέρας.
Μ'αρέσει ο ήχος που κάνει το γάλα όταν πέφτει στο μπολ με τα δημητριακά.
Μ'αρέσει η μυρωδιά της μικρής μου αδερφής.
Μ'αρέσει το ξεροψημένο ψωμί.
Μ'αρέσει να φοράω τα πανάρχαια ρούχα μου.
Μ'αρέσει να βρέχει, όλοι να βιάζονται κι εγώ να περπατάω όσο πιο αργά γίνεται.
Μ'αρέσει να νιώθω το βλέμμα τους όταν το κάνω αυτό.
Μ'αρέσει να διαβάζω δύο φορές το κάθε βιβλίο.
Μ'άρέσει το τσιγάρο με τη μαμά στην κουζίνα-διάλειμμα για κουβεντούλα.
Μάρεσει ναμιλάω πολύ.
Μ'αρέσει να ..........

Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2009

Είναι χειμώνας μα ονειρεύομαι ένα ανοιξιάτικο λιβάδι

Γελούσες κι έλιωναν τα σύννεφα κι οι σκεψεις μου
σ'ένα ανοιξιάτικο λιβάδι
είμασταν μόνοι
ξάπλωνα κι είχα το κεφάλι μου
στα πόδια σου
κι άκουγα το χορτάρι να μεγαλώνει.

Γελούσες κι έσβηναν τα σύννεφα κι οι λύπες μου
σ'ένα ανοιξιάτικο λιβάδι
είμασταν μόνοι
ξάπλωνα κι είχα το κεφάλι μου
στα πόδια σου
κι άκουγα το χορτάρι να μεγαλώνει.

Κι όταν αγρίευε αφηνόμουν
στην αγκαλιά του
να με σηκώνει.
Κι όταν αγρίευε αφηνόμουν
στην αγκαλιά του
να με σηκώνει.

στίχοι, ερμηνεία Γιάννης Αγγελάκας
μουσική, Νίκος Βελιώτης
Οι ανάσες των λύκων








υπάρχει και β εκτέλεση από τη Σαβίνα Γιαννάτου στο δίσκο Μουσική δωματίων