Κυριακή 4 Ιουλίου 2010

το καλοκαίρι το μισώ

Και όχι αυτό δεν είναι κάτι που το διαπίστωσα τώρα που δεν έχω λεφτά και που δεν μπορώ να ξεκουνηθώ από το σπίτι μου... Χρόνια είχα αρνητική στάση απέναντι στο καλοκαίρι και ειδικά από τότε που ξεπαίδιασα (ΣτΜ δηλαδή από τότε που σταμάτησα να παιζω με κουβαδάκια).
Παρακάτω ακολουθούν μερικοί από τους λόγους που μισώ το καλοκαίρι και το φετινό και το προπέρσινο κλπ κλπ κλπ κλπ κλπ
(στην περίπτωση που συμφωνείτε με καποιον από τους λόγους σαφώς και θα χαρώ να μοιραστούμε τις εμπειρίες και τα βιώματά μας και έτσι ίσως τα ξεπεράσουμε ή τα διογκώσουμε και καταλήξουμε και κάπου επιτέλους βρε αδερφέ!!)


Οι διακοπές είναι σαν μία ιερή αγελάδα στις Ινδίες. Και δυστυχώς η επιλογή των συνταξιδιωτών σου είναι πολύ δύσκολη. Πρέπει να βρεις πρώτα ποιός φίλος σου έχει φρυ (ΣτΜ όπου φρυ=free αλλά και το λιμάνι της Κάσου που μοιάζει με φρύδι) την ίδια περίοδο με σένα, ποιός την παλεύει οικονομικά (κανείς?) και μετά από αυτό το ξεκαθάρισμα πρέπει να τσεκάρεις αν το φιλαράκι σου έχει τις ίδιες ανάγκες με'σένα το παρόν διάστημα. Πράγμα που σημαίνει πως  οι διακοπές μπορούν να είναι σκέτο ναυάγιο αν εσύ για παράδειγμα θές να πας να μονάσεις σε ένα μέρος, διαβάζοντας βιβλία και πηγαίνοντας σε ήσυχα μπαράκια να βρεις την ηρεμία σου ενώ ο/η φίλη σου θέλει λίγο πιο έντονες διακοπές ή έστω πολύ πιο έντονες. Και άντε τώρα να βρεις μέση λύση.
Ή μπορεί κάποιος να θέλει να κωλοβαράει και ο άλλος να θέλει να τα γυρίσει όλα και να σηκώσει μέχρι και τις τελευταίες πετρούλες και να τσεκάρει μήπως από κάτω κρύβεται κάτι ενδιαφέρον. Δεν κατακρίνω κανέναν, όλοι μας περνάμε από διάφορες φάσεις και είναι  κάπως δυσκολο να συναντηθούμε και να συμφωνούν τα ζητούμενά μας. Όλα αυτά τα είπα για να καταλήξω στο ότι  με την πολύ καλή μου φίλη περάσαμε απαίσια κάθε φορά που πήγαμε μαζί διακοπές.

Ακόμη, εγώ λατρεύω τα μακρυμάνικα μπλουζάκια, μ'αρέσει η επαφή του υφάσματος με το δέρμα. Ε, οι αγαπημένες μου στιγμές μέσα στο καλοκαίρι είναι όταν πιάνει εκείνη η βραδίνή ψύχρα και πρέπει να βάλεις τη ζακέτα σου-τότε νιώθω ευτυχής σχεδόν. Η ευτυχία ολοκληρώνεται όταν πρέπει να βάλεις και το φουλάρι στο λαιμό σου-εχω φετίχ με τα φουλάρια, τα κασκόλ κλπ

Με ενοχλεί η άμμος στις παραλίες. Βαριέμαι όλη αυτή τη διαδικασία βάζω αντιηλιακό-μαγιώ-σαγιονάρες-κουβαλάω την πετσέτα-το νερό-την ψάθα-και τρέχω μες στη χαρά να βουτήξω σε μια φίσκα στον κόσμο θάλασσα-(η Μαφάλντα λέει πως μοιάζει με μία γιγάντια σούπα και αρνείται να μπει γιατί ως γνωστόν μισεί τη σούπα)
Προτιμώ πλατάνια, πλατείες, βρύση, δροσία-ζακέτα και Πήλιο. Ή έστω απόγευμα σε μία όμορφη και δίχως πολύ κόσμο και φασαρία θάλασσα.

Και συνεχίζω λέγοντας ότι ως μαθήτρια στο παρελθόν και ως φοιτήτρια τώρα, βαριέμαι τόσο καθισιό και μές στο καλοκαίρι χάνω τον προγραμματισμό μου και τις ισορροπίες μου. Οι μέρες μου φαίνονται ίδιες και σχετικά άδειες σε σχέση με την υπόλοιπη χρονιά. Θα μου πείτε, γιατί δεν τις γεμίζεις? Και απαντάω ευθύς αμέσως πως δεν γεμίζουν οι άτιμες ειδικά αν δεν έχεις φράγκο.

Και τελικά φτάσαμε στο συμπέρασμα φίλες και φίλοι-- καλοκαίρι δίχως λεφτά στο χέρι είναι..... σκατοκαίρι. 
Γιατί δεν παίζει ούτε ένα βιβλίο να αγοράσουμε φέτος..
Για cd ούτε λόγος...
Και οι διακοπές μου έχουν τρεις βδομάδες που για οικονομικούς  λόγους ακυρώθηκαν.

Καλό χειμώνα παίδες

Τhe end