και το τσιμπάει
το χιόνι τη σκεπάζει όσο πάει...
Κι αναρωτιέμαι απ' το πρωί, μα τι ζωή είναι αυτή;
Όσο της δίνω, άλλο τόσο μου ζητάει...
Κι ακούγεται από την αυλή μια "τσιριτρό" μια "τσιριτρί"
το χαζοπούλι με κοιτάζει και γελάει...
Μπορεί στ' αλήθεια "τσιριτρό" να πεί: "όλοι με λέν' χαζό,
γιατί όποιος στήσει την παγίδα του με πιάνει"...
Κι ίσως σημαίνει "τσιριτρί": "εγώ είμ' ένα χαζό πουλί,
εμένα ο ουρανός αυτός μου φτάνει"...
Έχει καθίσει στην αυλή μέσα στα χιόνια απ' το πρωί
στα χιόνια απ' το πρωί και με κοιτάει...
Η παγωμένη μου καρδιά έχει θαφτεί πολύ βαθιά
όμως, ακόμη την ακούω να χτυπάει...
Τι χαζοπούλι είν' αυτό; Όλο κοιτάει στο κενό
τον παγωμένο ουρανό και τιτιβίζει...
Κι ακούγονται από μακριά οι φίλοι του κάτι πουλιά
σε λίγο ίσως πάψει να χιονίζει...
Παυλος Παυλίδης Το χαζοπούλι
1 σχόλιο:
Δεν ξέρω πόσες φορές το έχω ακούσει αυτό το τραγουδάκι!Ο Λόγος, η Μουσική και το ύφος του Παυλίδη είναι μοναδικά.Να ναι καλά αυτός και οι άνθρωποι που βρίσκονται κοντά του.Εσύ πως τα περνάς;Μου φαίνεται πως θα περάσουν πολύ γρήγορα οι 6 μήνες.Για τόσους δεν θα είσαι εκεί;
Δημοσίευση σχολίου