Δευτέρα 8 Ιουνίου 2009

κοντραπούντο

Πάντοτε έψαχνα έναν δρόμο να σε φτάσω
σκυφτός μερόνυχτα σε χάρτες και βιβλία
ήθελα μόνο τη σκιά σου ν' αγκαλιάσω
στου κόσμου βγαίνω τα στενά περιπολία
όλα τα σχέδια χρυσόψαρα στη γυάλα
και σύ τη μάσκα σου φοράς και τα στολίδια
τ' άστρα μου στέλνουνε πανάρχαια σινιάλα
κι εγώ μιας χίμαιρας μαζεύω τα ξεφτίδια

Zωή σε σπούδασα και ξέχασα να ζήσω
ποιός το χαμένο μου καιρό θα φέρει πίσω
δε δίνει ρεύμα ότι αγαπώ και δε με σώζει
τη λύση ψάχνω στο μπερντέ του Kαραγκιόζη
Πάντοτε έψαχνα έναν δρόμο να σε φτάσω
τρέχεις αδιάκοπα και τίποτα δεν τρέχει
μα συνεχίζω κι ας βρεθώ ξανά στον άσσο
κανείς δεν χάνει μια ζωή που δεν την έχει

Bγαίνουν στην άγραν της TV τα συνεργεία
όλα είναι ζήτημα τιμής σ' αυτόν τον κόσμο
τα όνειρά μου κατεβαίνουν σ' απεργία
άσωτοι άγγελοι μου δείχνουνε το δρόμο

Στίχοι: Άλκης Αλκαίου
μουσική, ερμηνεία :Σωκρατης Μάλαμας
13.000 μέρες


 

Σάββατο 6 Ιουνίου 2009

Δεν ξέρω τι να κάνω

Έχω πάρει την απόφαση,αν δεν έχω κάτι σημαντικό να πω, να μην γράφω τίποτα. Το ότι δεν έχω να γράψω τίποτα, δεν είναι σημαντικό?

Δευτέρα 1 Ιουνίου 2009

ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΛΕΝΑΣ

τα μάτια της αγαπούσαν.....και δεν ήταν φοβισμένα.


Και όλοι χορεύαμε μαζί και μόνοι-μαζί και μόνοι
κλαιγαμε και τραγουδούσαμε για Τα παιδάκια που παίζουν στο ανοιξιάτικο δείλι
καναμε ησυχία να ακούσουμε Τα νέα της ψιψίνας από την Μάρθα Φριτζήλα και την ΕΤΤΕΝ
και δώσαμε Ραντεβού στην όαση- με την μεγάλη μας αγάπη -καθόλου λάθος-τον Γιαννη Παλαμίδα.

Η Λένα Πλάτωνος έκανε μια ακόμη Μετακόμιση, ήρθε ακόμη πιο βαθιά μέσα μου και ρίζωσε εκεί, αμετακίνητη
μ'αυτά τα μάτια της, τα γαλάζια, τα καθαρά.
Μιλάμε για τα μάτια της Λένας και τη γλυκιά της, απαλή φωνή,
για τα ημερολόγια-πάντα μυστικά- που όμως εκείνη μας έδωσε απλόχερα,
σαν σε πολύ καλούς φίλους. Γιατί την αγαπάμε και μας αγαπάει.

-Κι εγώ σας αγαπάω, μου είπε, φαίνεται στα τραγούδια μου.
Της χαρισα ένα φιλί κι έφυγα.

Κι είχα στην τσάντα μου την κόκκινη καρφίτσα που μου έδωσε η Λένα.