Κυριακή 4 Ιουλίου 2010

το καλοκαίρι το μισώ

Και όχι αυτό δεν είναι κάτι που το διαπίστωσα τώρα που δεν έχω λεφτά και που δεν μπορώ να ξεκουνηθώ από το σπίτι μου... Χρόνια είχα αρνητική στάση απέναντι στο καλοκαίρι και ειδικά από τότε που ξεπαίδιασα (ΣτΜ δηλαδή από τότε που σταμάτησα να παιζω με κουβαδάκια).
Παρακάτω ακολουθούν μερικοί από τους λόγους που μισώ το καλοκαίρι και το φετινό και το προπέρσινο κλπ κλπ κλπ κλπ κλπ
(στην περίπτωση που συμφωνείτε με καποιον από τους λόγους σαφώς και θα χαρώ να μοιραστούμε τις εμπειρίες και τα βιώματά μας και έτσι ίσως τα ξεπεράσουμε ή τα διογκώσουμε και καταλήξουμε και κάπου επιτέλους βρε αδερφέ!!)


Οι διακοπές είναι σαν μία ιερή αγελάδα στις Ινδίες. Και δυστυχώς η επιλογή των συνταξιδιωτών σου είναι πολύ δύσκολη. Πρέπει να βρεις πρώτα ποιός φίλος σου έχει φρυ (ΣτΜ όπου φρυ=free αλλά και το λιμάνι της Κάσου που μοιάζει με φρύδι) την ίδια περίοδο με σένα, ποιός την παλεύει οικονομικά (κανείς?) και μετά από αυτό το ξεκαθάρισμα πρέπει να τσεκάρεις αν το φιλαράκι σου έχει τις ίδιες ανάγκες με'σένα το παρόν διάστημα. Πράγμα που σημαίνει πως  οι διακοπές μπορούν να είναι σκέτο ναυάγιο αν εσύ για παράδειγμα θές να πας να μονάσεις σε ένα μέρος, διαβάζοντας βιβλία και πηγαίνοντας σε ήσυχα μπαράκια να βρεις την ηρεμία σου ενώ ο/η φίλη σου θέλει λίγο πιο έντονες διακοπές ή έστω πολύ πιο έντονες. Και άντε τώρα να βρεις μέση λύση.
Ή μπορεί κάποιος να θέλει να κωλοβαράει και ο άλλος να θέλει να τα γυρίσει όλα και να σηκώσει μέχρι και τις τελευταίες πετρούλες και να τσεκάρει μήπως από κάτω κρύβεται κάτι ενδιαφέρον. Δεν κατακρίνω κανέναν, όλοι μας περνάμε από διάφορες φάσεις και είναι  κάπως δυσκολο να συναντηθούμε και να συμφωνούν τα ζητούμενά μας. Όλα αυτά τα είπα για να καταλήξω στο ότι  με την πολύ καλή μου φίλη περάσαμε απαίσια κάθε φορά που πήγαμε μαζί διακοπές.

Ακόμη, εγώ λατρεύω τα μακρυμάνικα μπλουζάκια, μ'αρέσει η επαφή του υφάσματος με το δέρμα. Ε, οι αγαπημένες μου στιγμές μέσα στο καλοκαίρι είναι όταν πιάνει εκείνη η βραδίνή ψύχρα και πρέπει να βάλεις τη ζακέτα σου-τότε νιώθω ευτυχής σχεδόν. Η ευτυχία ολοκληρώνεται όταν πρέπει να βάλεις και το φουλάρι στο λαιμό σου-εχω φετίχ με τα φουλάρια, τα κασκόλ κλπ

Με ενοχλεί η άμμος στις παραλίες. Βαριέμαι όλη αυτή τη διαδικασία βάζω αντιηλιακό-μαγιώ-σαγιονάρες-κουβαλάω την πετσέτα-το νερό-την ψάθα-και τρέχω μες στη χαρά να βουτήξω σε μια φίσκα στον κόσμο θάλασσα-(η Μαφάλντα λέει πως μοιάζει με μία γιγάντια σούπα και αρνείται να μπει γιατί ως γνωστόν μισεί τη σούπα)
Προτιμώ πλατάνια, πλατείες, βρύση, δροσία-ζακέτα και Πήλιο. Ή έστω απόγευμα σε μία όμορφη και δίχως πολύ κόσμο και φασαρία θάλασσα.

Και συνεχίζω λέγοντας ότι ως μαθήτρια στο παρελθόν και ως φοιτήτρια τώρα, βαριέμαι τόσο καθισιό και μές στο καλοκαίρι χάνω τον προγραμματισμό μου και τις ισορροπίες μου. Οι μέρες μου φαίνονται ίδιες και σχετικά άδειες σε σχέση με την υπόλοιπη χρονιά. Θα μου πείτε, γιατί δεν τις γεμίζεις? Και απαντάω ευθύς αμέσως πως δεν γεμίζουν οι άτιμες ειδικά αν δεν έχεις φράγκο.

Και τελικά φτάσαμε στο συμπέρασμα φίλες και φίλοι-- καλοκαίρι δίχως λεφτά στο χέρι είναι..... σκατοκαίρι. 
Γιατί δεν παίζει ούτε ένα βιβλίο να αγοράσουμε φέτος..
Για cd ούτε λόγος...
Και οι διακοπές μου έχουν τρεις βδομάδες που για οικονομικούς  λόγους ακυρώθηκαν.

Καλό χειμώνα παίδες

Τhe end

4 σχόλια:

VM@k66 είπε...

Oi epoxes allazoun mesa mas...
Tha sou pw ena mystiko!
O kosmos mesa mas einai megalyteros apo auton pou zoume!apla exoume mathei na ta metrame ola me ton xaraka...

Parola auta tha symfwnhsw pws auto to kalokairi to misw...

΄'Οπερ 'Αστικός είπε...

ε λοιπον ειναι πολυ μικρη η μπλοκοσφαιρα...εψαχνα στο GOOGLE για τους θερος και τους βρισκω στο στουντιο του BOSKO, και μια γαλαζια κιθαρα (με μια απιστευτη φατσουλα) να σχολιαζει...βλεποντας την φωτογραφια της πολης στο μπλοκ σου κατι μου θυμισε και ...τελος παντων ειναι σαν να ξαναβρηκα ενα κομματι απο κατι που ειχα ξεχασει,2 χρονια πριν ειναι πολυς καιρος για το ιντερνετ...και διαβαζοντας αυτα που σου ειχα γραψει ,δεν ξερω αν το καταλαβαινεις,ειναι σαν να ανοιγεις ενα παλιο σου βιβλιο και βλεποντας μια ζωγραφια που ειχες κανει θυμασαι πως εκεινη τη μερα δεν ειχες καμια ορεξη για μαθηματικα και ο διπλανος σου την ειχε κανει κοπανα..... και σε βρισκω να λες πως μισεις το καλοκαιρι...
λοιπον Αρτεμις...εγω θα σου πω την γνωμη μου και εσυ αν θελεις σκεψου το..
επειδη το καλοκαιρι ειναι για μενα οτι καλυτερο μας εχει τυχει
...θελω να σου πω ,πως ο Αισωπος ηταν μεγαλη κουφαλα...σου ειπε πως ο τζιτζικας πεθανε στη πορτα του μερμυγκα απο πεινα αλλα η αληθεια ειναι πως τον φαγαν τα μυρμηγκια..οταν δεν τον χρειζονταν αλλο ,το παθαινουν ακομη αυτο οι τραγουδιστες..
και τα λεφτα ειναι ...τι να πω...δεν ηθελα να μιλησω για λεφτα αλλα μαλλον δεν εχεις αρχισει ακομη να πληρωνεις το πετρελαιο .
θελω να πω πως μια βολτα με ενα φιλο στη παραλια μπωρει να σου στοιχισει 2 μπυρες απο το περιπτερο και μονο το καλοκαιρι μπωρει να στεγασει μια κουβεντα κατω απο τ΄αστερια βραδυ διπλα στη θαλασσα...και τελος παντων αν θελεις να σε πιστεψω πρεπει να βρεις αλλο επιχειρημα...
θα μπορουσα να σου πω χιλιους λογους γιατι το καλοκαιρι ειναι οτι καλυτερο μας εχει τυχει αλλα θα σου πω μονο δυο..
ο πρωτος ειναι ,πως ομορφαινουν ολες οι γυναικες,και αυτο ξερω πως ειναι κατι που δεν μπωρεις να καταλαβεις...

xenou είπε...

Πράγματι, αυτό το καλοκαίρι είναι πολύ δύσκολο και μας έδειξε τα δόντια του από νωρίς, έτσι, για να πάρουμε τα μέτρα μας. Ωστόσο, ας φορέσουμε τον ήλιο και το αεράκι στα μαλλιά και ένα χαμόγελο...όλα καλύτερα...να μη δείξουμε το φόβο και την απελπισία, να τον ξορκίσουμε. Και πάντα θυμάμαι: Εγώ θα φλέγομαι, θ' ανθίζω, θα γιορτάζω, θ' ανατέλλω, θα σε καίω, θα καταστρέφω με τραγούδια της ψυχής σου το μπουρδέλο, θ' ανατέλλωωωωω! Σε πείσμα όλων των π...! Και θυμηθείτε όλοι!

Άρτεμις είπε...

Έχει πολύ πλάκα γιατί μία από τις πρώτες αναρτήσεις μου (πριν δύο χρόνια) έχει το ίδιο θέμα σχεδόν.
http://galaziakithara.blogspot.com/2008/09/blog-post.html Δεν το θυμόμουν. Τελικά επαναλαμβάνομαι νομίζω.... :-)

Γεια σου VMAK66.. Οι εποχές αλλάζουν μέσα μας αλλά το έξω πάντα μας επηρρεάζει. Και πολύ μάλιστα.

Περαστικέ, πάντα το σχόλιό σου είναι μια ιστορία. Δεν μπορώ να πω πως καταλαβαίνω όλες τις φορές τι θες να πεις με αυτήν.Καλώς ήρθες και πάλι. Σημείωση: Ησουν ο πρώτος που βρήκε το μπλογκ, την πρώτη ανάρτηση και που σχολίασε.

Xenou, θ'ανατέλλουμε.