Μια... μελό ιστορία

Η  29η Δεκεμβρίου του 2011 ήταν μία επεισοδιακή μέρα καθώς μία Παπαρούνα κι ένας Λύκος αποκάλυψαν στην διεθνή κοινότητα το παμπάλαιο μυστικό του κουραμπιέ με αποτέλεσμα ο τελευταίος να χάσει την αίγλη του και λίγες μέρες πριν την Πρωτοχρονιά να σταματήσουν εντελώς οι πωλήσεις. Αυτά όμως είναι κακά νέα για τους λάτρεις των μελομακάρονων, διότι σημειώθηκε έλλειψη και ψάχνουν όλοι πανικόβλητοι να βρουν έστω και ένα..

Οι λάτρεις του μελομακάρονου και δηλωμένοι εχθροί του κουραμπιέ ισχυρίζονται ότι ο πρώτος  έχει μεγαλύτερη θρεπτική αξία από τον δεύτερο βάσει των υλικών του καθενός. 
Κι αυτό γιατί τα βασικά υλικά του μελομακάρονου  είναι το μέλι, τα καρύδια και το ελαιόλαδο σε αντίθεση με το βούτυρο και την ζάχαρη του δεύτερου. 

Εκτός όμως από τα παραπάνω διατροφικά, η ιστορία του μελομακάρονου είναι πολύ ενδιαφέρουσα.
Για όσους δεν γνωρίζουν ακολουθεί μία σύντομη διήγηση.

Οι καλλικάτζαροι, ως γνωστόν είναι κάτι μικρά ζαβολιάρικα πλασματάκια που δεν είναι κακά, όχι, αλλά κάθε Χριστούγεννα έρχονται στην γη και φέρνουν τα πάνω κάτω, 

τα αριστερά δεξιά, τα μέσα έξω, τα ίσια στραβά και τα λοιπά και τα λοιπά.

Πριν πολλά πολλά χρόνια λοιπόν, μπήκαν καμιά ντουζίνα 

σε μιάς νοικοκυράς την όμορφη  κουζίνα.

Κι είπανε να χαλάσουν όλα τα υλικά

να μην μπορεί να φτιάξει των Χριστουγέννων τα γλυκά.

Άνοιξαν ντουλάπια, άνοιξαν συρτάρια, 

τα κάναν όλα γης μαδιάμ,

φόρεσαν ποδιές, πήραν τα κουτάλια

κι όρμηξαν στο μέλι για να το κάνουν χάλια.

Το ανακάτευαν καλά 

το ρίξαν σε λεκάνη

και το πρωί η δέσποινα δεν ξέρει τι να κάνει.

Με χάχανα και γέλια κάνανε τα ίδια

σε μία σακούλα που'χε 

μέσα τα καρύδια.

 Άρχισαν να τα διαλύουν, άρχισαν να τα σπάνε, 

αρχίσαν να χορεύουν και να τα μασουλάνε.

Ύστερα  σκεφτήκαν μεγάλη σκανταλιά,

τα ρίξανε  στο μέλι, φαντάσου τι ζημιά!!

Κι έπειτα ρίξαν κι άλλα.

διάφορα υλικά,

το μέλι να χαλάσουν

να φύγει η νοστιμιά.

Και ρίξανε και λάδι,

γαρύφαλλο, κανέλα

και το κονιάκ που βρήκανε μέσα σε μια βαρέλα.

 Κι αρχίσανε να πίνουνε και να τραγουδούν

τραγούδια ξεχασμένα που εκείνοι τ'αγαπούν.

Και χιχιχι και χαχαχα

αρχίσανε τα χαχανα

και χουχουχου και ριριρι

πετάνε το  αλεύρι.

Και ιαχές πολεμικές βγάζουνε μεθυσμένοι 

και η κουζίνα στη στιγμή μοιάζει σα χιονισμένη.

Μπόλικο αλεύρι έπεσε και μέσα στην λεκάνη

κι ο Νικο-καλλικάντζαρος

σκέφτεται να το κάνει 

μπαλίτσες στρόγγυλες μικρές

μπαλίτσες όμορφες γλυκές. 

Παίρνει λοιπόν το μείγμα

κάνει μία μπαλίτσα

κι ύστερα στόχο βάζει τ'Αργύρη την κοιλίτσα.

Ο Αργύρης νευρικός φτιάχνει μιά μπάλα άλλη

κι αμέσως την πετάει στου Νίκου το κεφάλι.

Κι έτσι παιχνίδι έκαναν για ώρα πολύ ακόμη

μέχρι που κουραστήκανε

το πάρτυ εδώ τελεεεεειώνει!

Σηκώθηκαν και φύγανε λοιπόν ευτυχισμένα

κι άφησαν πίσω ένα χαμό τα άτιμα, τα σκασμένα.

Πρωί-πρωί μπαίνει η Κυρά

μέσα στην κουζίνα ,

τα βλέπει όλα ρημαδιό

κι αρχίζει τη φασίνα.

Και κλαίει για όλα τα υλικά

που 'χε αγοράσει για γλυκά,

και σκέφτεται την συμφορά.

 Γιατί τ'απόγευμα νωρίς

θα ρθουνε να την δούνε

τα εγγονάκια τα μικρά

και δεν θα γλυκαθούνε...

Μα βλέπει στο τραπέζι,

τα καφετί μπαλάκια

και σκύβει απορημένη.

Κι έτσι όπως σκύβει μυρωδιά 

μες στο ρουθούνι μπαίνει.

Και κάθεται και σκέφτεται πώς ίσως τα μπαλάκια

μπορεί αν βάλει και ψηθούν, να γίνουνε γλυκάκια.

Και μες στο φούρνο τα'βαλε και ψήθηκαν ωραία

κι έβαλε και δοκίμασε την έξυπνη ιδέα.

Και ήταν νόστιμα πολύ τα μελό-μπαλάκια,

κι άρεσαν πολύ στα δυό της εγγονάκια.

Τότε λοιπόν παίρνει χαρτί, μολύβι, τα γυαλιά της

και γράφει κάτω συνταγή...

που αργότερα έγινε γνωστή σ'ολόκληρη τη γη.



----------------------------------------------------------
------------------------------------------------
-----------------------------------------
--------------------

Και του χρόνου-πάμε γυρεύοντας