Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010

Πλησιάζουν επικίνδυνα οι διακοπές μου. Με το μαχαίρι στο'να χέρι..
Και το καρπούζι στο άλλο.
Η Αλόννησος με περιμένει.
Και η Θεσσαλονίκη δεν είναι άσχημη τούτο τον καιρό.

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Άρτεμι αλόχα! Long time no see, εεε? Εδώ Ξένια, τα μικρά μου, οι μαθητές εννοώ, έγραφαν και έπεσε πολλή δουλεία, τα ζουζούνια μου! Πάντως η φωτογραφία της Ροτάντας και της Γούναρη είναι αξιοζήλευτη, σα να έχω το πολύχρωμο κόσμο της, ζωντανό, μέσα στα μάτια μου, κινούμενο, θορυβούντα, μέσα στα αυτιά μου. Αλλά και η Αλλόνησος! Εξαιρετική, ήρεμη, ταπεινή, γλυκιά και λιτή, με όμορφα, χαρτογραφημένα μονοπάτια. Σου έυχομαι από καρδιάς να περάσεις υπέροχα! Εγώ θα βρεθώ στην Κρήτη φέτος! Σε φιλώ!

Άρτεμις είπε...

Γεια σου ωρε Ξένια. Τι κάνεις? Πως τα πήγαν οι μαθητές σου? Φέτος δεν άκουσα καθόλου περί πανελλαδικών-αν έπεσαν εύκολα, δύσκολα κλπ
Ο τρόπος που περιγράφεις το νησί, μου θυμίζει ένα καλοκαίρι που βρέθηκα εκεί-βρέθηκα αλλού-στο αΛΛονήσι. Πάω για 15 μέρες, εθελόντρια στη mo-m. Ανυπομονώ!! Καλές διακοπές και σε σένα, χάρηκα που πέρασες απο'δω.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΞΕΝΙΔΗΣ είπε...

Εύχομαι Αρτεμις να περάσεις πολύ όμορφα.Οι εμπειρίες υπάρχουν για αυτούς που είναι δεκτικοί σε αυτές.Νομίζω πως θα γεμίσεις το ιστολόγιο με όμορφες φωτογραφίες καιζωντανά κείμενα.Και πάλι, να περάσεις ακόμη καλύτερα από αυτό που σχεδιάζεις!

Άρτεμις είπε...

Ευχαριστώ πολύ Ιωάννη ή Γιάννη; Αλήθεια δεν σε ρώτησα ποτέ πώς το προτιμάς... Μακάρι να υπάρχουν όμορφες συνθήκες και άνθρωποι. Αν όχι, πάω οργανωμένη. Θα γεμίσω τη βαλίτσα βιβλία. Θα'χω μαζί μου και μουσική οπότε δεν φοβάμαι τίποτα. Αλλά πιστέυω πως θα υπάρχουν κι άνθρωποι...τουλάχιστον θα ψάξω γι'αυτούς.

Υ.Γ: Κάποια στιγμή θα χρειαστώ μία συνέντευξη σου. Για την πτυχιακή μου εργασία. Και ψάχνω εκπαιδευτικούς σαν κι εσένα.
Φιλιά

Ανώνυμος είπε...

Ο εθελοντισμός κάνει το ταξίδι πιο ενδιαφέρον! Όμορφα πράγματα! Να 'σαι καλά και οι μικρές φώκιες ακόμη καλύτερα! Ξένια

Άρτεμις είπε...

Δυστυχώς το ταξίδι μου ακυρώθηκε...